⛱️ Kilka Funkcji Jeżeli W Jednej Komórce

Do czego służy w Excelu funkcja JEŻELI?Funkcja JEŻELI jest funkcja logiczną, która sprawdza prawdziwość warunku – w wyniku podaje czy warunek jest PRAWDZIWY lub FAŁSZYWY. Jaka jest składnia funkcji JEŻELI?=JEŻELI(warunek_logiczny;działanie_jeśli_prawda;działnie_jeśli_fałsz), np. =JEŻELI(C7>4;”wartość jest większa”;”wartość jest mniejsza”) Czy można zagnieżdżać funkcje JEŻELI?Tak Jak zagnieżdżać funkcję JEŻELI?=JEŻELI(C7>4;”wartość jest większa”;JEŻELI(C7=4;”wartość jest równa”;”wartość jest mniejsza”);) plik przykładowy do wpisu: JEŻELI – podstawowe użycie oraz zagnieżdżenie Posiadamy tabelę z danymi o sprzedaży handlowców, naszym zadaniem jest obliczyć czy i jaką premie powinni dostać do wynagrodzenia. W komórkę I3 wpisujemy: =JEŻELI(H1>=100%; wskazujemy komórkę H1, w której jest informacja o wykonaniu procentowym planu, następnie sprawdzamy, czy ta wartość jest większa bądź równa 100% i kończymy średnikiem, który oddziela poszczególne argumenty funkcji. Następnie pozostaje nam wskazać co ma się stać, kiedy warunek będzie prawdziwy lub fałszywy. My mamy wpisać w komórce słowo TAK lub NIE, więc piszemy: „TAK”;”NIE”) i zatwierdzamy przyciskiem ENTER. Po zatwierdzeniu pojawi się wynik, jeśli oczywiście nie zrobiliśmy żadnej literówki. Następnie przesuwamy kursor w prawy dolny róg komórki i kiedy kursor zmieni się w czarny cienki krzyżyk – klikamy dwa razy. Dzięki tej operacji formuła zostanie skopiowana do samego dołu tabeli. Prosty przykład z podstawowym użyciem funkcji JEŻELI mamy więc za sobą. Teraz go trochę skomplikujemy, gdyż chcemy w kolumnie Wartość premii, by pokazana była wartość procentowa w zależności od procentowego wykonania planu. Mamy do tego pomocniczą tabelę wg której ustalimy kryteria. Excel JEŻELI zagnieżdżone użycie Do obliczenia tej wartości użyjemy zagnieżdżonej funkcji JEŻELI. Na początku wpiszmy w komórkę J3: =JEŻELI(H3>=M4;N4; mamy tutaj pierwszą funkcję JEŻELI, która sprawdza czy wartość w komórce H3 jest większa bądź równa komórce M4 i jeśli tak to wpisuje dane z komórki N4. Zapisz się do newslettera Zapisz się do newslettera zawsze na bieżąco Następnie w miejscu, gdzie powinna się znaleźć informacja co ma zrobić funkcja kiedy warunek jest fałszywy wstawiamy kolejną funkcję JEŻELI, dopisujemy do formuły =JEŻELI(H3>=M4;N4; JEŻELI(H3>=M5;N5; Sprawdziliśmy czy komórka H3 jest większa bądź równa 120%, następnie czy jest większa bądź równa 110%, teraz czas sprawdzić dla 100%. Dopisujemy więc do formuły: =JEŻELI(H3>=M4;N4;JEŻELI(H3>=M5;N5; JEŻELI(H3>=M6;N6; I dalej dodajemy kolejne zagnieżdżenie: =JEŻELI(H3>=M4;N4;jeżeli(H3>=M5;N5;JEŻELI(H3>=M6;N6;JEŻELI(H3>=M7;N7; Excel – funkcja JEŻELI – zagnieżdżenie 4, Następnie: =JEŻELI(H3>=M4;N4;jeżeli(H3>=M5;N5;JEŻELI(H3>=M6;N6;JEŻELI(H3>=M7;N7;JEŻELI(H3>=M8;N8; Doszlismy do miejsca, w którym należy wskazać Excelowi co ma zrobić, kiedy wszystkie spełnione wyżej warunki są fałszywe, czyli plan nie został wykonany nawet w 80%. Wpisujemy wartość 0 i naciskamy ENTER. . Excel wygeneruje jeszcze błąd w formule z powodu nie zamknięcia nawiasów, ale sam spróbuje go naprawić, jeśli tylko czegoś po drodze nie zepsuliśmy formuła powinna zadziałać. I choć wydaje się, że wszystko zrobiliśmy dobrze w naszym przykładzie tak widzimy wynik wskazuje 0%. Błąd powstał podczas kopiowania formuły. Adresowanie względne i bezwględne Formułę mamy gotową jednak trzeba pamiętać, że używaliśmy adresowania względnego i podczas kopiowania komórki do poniższych nie uzyskamy efektu, o którym myśleliśmy. Proponuje więc kliknąć na komórkę J3, nacisnąć klawisz F2, następnie zaznaczyć komórki z tabeli Tabela premiowa i za pomocą przycisku F4 zmienić adresowanie na bezwzględne. Czyli klikam dwa razy na M4 i naciskam F4, powinna nastąpić zmiana na $M$4. No i kolejno na pozostałych wartościach wykonujemy taką samą operację. Ostateczny wygląd formuły powinien wyglądać następująco: =JEŻELI(H3>=$M$4;$N$4;JEŻELI(H3>=$M$5;$N$5;JEŻELI(H3>=$M$6;$N$6;JEŻELI(H3>=$M$7;$N$7;JEŻELI(H3>=$M$8;$N$8;0))))) Pozostaje skopiować formułę do niższych komórek i zadanie mamy wykonane. Jak wyodrębnić inicjały grudnia 2020W drugiej części przedstawiam jak sprawdzić, czy początkowe dwie litery to Ch, Rz, Cz, Sz i jeśli tak to wyświetlić dwie, a nie jedną literę Jak wyodrębnić inicjały7 grudnia 2020Praca z tekstem w Excelu potrafi frustrować. Przynajmniej do momentu, w którym poznamy kilka funkcji tekstowych i sposobów pracy z nimi. Wierzcie mi, tu jedna funkcja nie wystarczy. Funkcja listopada 2020Jedna z bardziej popularnych funkcji w Excelu, która służy do wyszukiwania danych. Z artykułu dowiesz sie jak z niej korzystać w podstawowym zakresie.

Niestety w Excelu nie da się (bez Visual Basica) obliczyć wartości formuły zapisanej jako tekst. Można tylko odwrotnie: zapisać formułę dwa razy w sąsiednich komórkach (ewentualnie skopiować), w jednej komórce pozostawić formułę tak jak jest (obliczy się wartość), a w drugiej przed znakiem = dodać apostrof ('), ewentualnie Z pewnością przy jakiejś okazji zorganizowałeś dane z projektu w Excelu i zastanawiałeś się jak szybko przeszukiwać wiele arkuszy programu Excel więc nie musisz wyszukiwać ręcznie. Aby to zrobić, dzisiaj przedstawiamy samouczek dotyczący dwóch funkcji: funkcję i funkcję JEŻELI to są funkcje i JEŻELI BŁĄD?Plik Funkcja Przeszukuje nasz zakres danych pod kątem potrzebnej wartości, ale jeśli nie znajdzie tej wartości wśród zakresów, które podajemy w tym samym arkuszu, zgłasza błąd # N / A. Dlatego korzystamy z funkcji która pozwala nam wybrać, jakie działanie podejmiemy w przypadku funkcja ma dwa argumenty. Pierwsza to akcja, którą chcemy wykonać, a druga to akcja, którą chcemy wykonać na wypadek, gdyby pierwsza zgłosiła błąd. Dlatego w skoroszycie programu Excel z dwoma arkuszami powinniśmy użyć funkcji o następującej strukturze: „= JEŻELI BŁĄD ( (Arkusz1), (Arkusz2))”Jak widać, pierwszy argument spójrz na pierwszą stronę książki, a jeśli szukana wartość nie zostanie w nim znaleziona, zamiast wyświetlić błąd, funkcja przeszuka drugi arkusz książki, tak jak pojawia się w drugim mamy więcej niż dwa arkusze, musimy wiedzieć, czy wynik drugiego arkusza generuje błąd, więc musimy ponownie użyć funkcji w następujący sposób: '= ( (Arkusz1), JEŻELI. BŁĄD ( (Arkusz2), BUCARV (Arkusz3))) ’.Jak korzystać z funkcji i JEŻELI BŁĄD z dwoma arkuszami Excela?Teraz pokażemy przykład ilustrujący, jak powinna wyglądać składnia tych funkcji. Aby to zrobić, musimy już mieć wszystkie nasze dane odpowiednio zorganizowane w tabelach Microsoft Excel i musimy wziąć pod uwagę wartość wierszy i kolumn, w których te dane się naszym przykładzie mamy listę z danymi pracowników firmy w każdym arkuszu i chcemy, aby szukając nazwiska pracownika, podało nam, ile lat spędzili w firmie. Kroki, które należy wykonać wyszukaj te dane w dwóch arkuszach programu Excel, by:Upewnij się, że na każdym arkuszu kolumny z danymi znajdują się w tym samym miejscu (na przykład nazwa w kolumnie A, lata spędzone w firmie w kolumnie B).Dowiedz się, które komórki są zajęte (na przykład kolumny A i B, od wiersza 2 do wiersza 10).W innym arkuszu przeprowadzimy wyszukiwanie, umieszczenie w komórce (na przykład w komórce B2) nazwiska pracownika oraz w komórce bezpośrednio pod następującym kodem: '= ( (B2, Arkusz1! A2: B10,2, FAŁSZ), (B2, Arkusz2! A2: B10,2, FALSE)) ’W kodzie B2 to komórka, w której wpisujemy szukaną nazwę; Arkusz1 to arkusz, w którym szukamy, A2: B10 to komórki, w których znajdują się informacje, 2 to kolumna z latami pracownika w firmie, a na końcu wstawiamy FALSE, aby wyszukiwanie było używać funkcji i JEŻELI BŁĄD z co najmniej trzema arkuszami Excela?Teraz dla przeszukaj szybko trzy arkusze programu Excelmusimy zasadniczo wykonać te same kroki. Nadal stosujemy ten sam przykład listy pracowników i lat, w których każdy z nich był w firmie, używając kolumn A i B, od wiersza 2 do wiersza 10, jak arkuszu, na którym przeprowadzimy wyszukiwanie, umieściliśmy nazwę z powrotem w komórce B2 pracownika, którego chcemy wyszukać iw sąsiedniej komórce kopiujemy następujący kod: '= ( (B2, Arkusz1! A2: B10,2, FAŁSZ), ( (B2, Arkusz2! A2: B10, 2, FALSE), BUCARV (B2, Sheet3! A2: B10,2, FALSE))) ”.Jeśli plik Microsoft Excel zawiera więcej arkuszy, po prostu musisz dodać więcej funkcji IFERROR jako niezbędne. Nie zaleca się jednak używania zbyt wielu funkcji, ponieważ utrudniłoby to proces uzyskania drugiej strony w programie Excel jest znacznie więcej funkcji, które mogą pomóc w codziennej pracy z tym programem. Wśród tych funkcji są:Na razie to wszystko! Mamy nadzieję, że te sztuczki pomogą Ci przyspieszyć wyszukiwanie w tabelach programu Excel. Jeśli ten post Ci służył, nie wahaj się udostępnić go w swoich sieciach społecznościowych wszystkim swoim kontaktom. W komórce D3 zgodnie z poniższym rysunkiem wprowadzamy funkcję JEŻELI, która gdy w komórce C3 znajduje się litera „a” daje rezultat: „Kobieta”, a przeciwnym wypadku „Mężczyzna”. Rozwiązaliśmy już dane nam zadanie, ale postarajmy się to zrobić przy użyciu jednej a nie dwóch komórek. utworzone przez | sty 5, 2015 | Excel | Jak zastąpić wiele JEŻELI jednym WYBIERZ? Zamiast wielu JEŻELI jedno WYBIERZ — porada #166 Czasami korzysta się z zagnieżdżania funkcji JEŻELI. W pewnych sytuacjach nie ma innej możliwości i tak trzeba postępować, ale czasami można wiele zagnieżdżeń JEŻELI zastąpić jedną funkcją WYBIERZ. Przykładowo mamy oceny dla pracowników A – Świetny, B – Średni, C – Słaby i D – Do zwolnienia. Zagnieżdżone funkcje JEŻELI mogą posłużyć do wybrania opisu na podstawie oceny: =JEŻELI(B2="A";"Świetny";JEŻELI(B2="B";"Średni";JEŻELI(B2="C";"Słaby";JEŻELI(B2="D";"Do zwolnienia")))) Ale wystarczy wiedzieć, że możesz literę zamienić na jej KOD, czyli odpowiadającą jej liczbę i da się to skrócić do jednej funkcji WYBIERZ. Wynik KOD("A")=65. =WYBIERZ(KOD(B2)-64;"Świetny";"Średni";"Słaby";"Do zwolnienia") Tak w pewnych sytuacjach wiele funkcji JEŻELI można zastąpić jedną funkcją WYBIERZ. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej na temat Excela lub nie wiesz jak coś zrobić to napisz do mnie. Ja w miarę możliwości odpowiem na Twoje pytanie. Bezpośredni odnośnik do filmu na youtube — Zamiast wielu JEŻELI jedno WYBIERZ — porada #166 Uwagi: W powyższym kodzie, A1 to konkretna komórka, na podstawie której chcesz uruchomić kod, Mymakro to nazwa makra, które chcesz uruchomić. Zmień je według swoich potrzeb. 2. A następnie zapisz i zamknij okno kodu, teraz, gdy wprowadzisz lub zmienisz wartość w komórce A1, określony kod zostanie wyzwolony od razu. Tutorial pokazuje, jak porównywać ciągi tekstowe w Excelu dla rozróżniania wielkości liter i dokładnego dopasowania. Poznasz kilka formuł do porównywania dwóch komórek według ich wartości, długości ciągu lub liczby wystąpień określonego znaku, a także dowiesz się, jak porównywać wiele komórek. Gdy używasz Excela do analizy danych, dokładność jest najważniejsza. Błędne informacje prowadzą do niedotrzymania terminów, błędnej oceny trendów, błędnych decyzji i utraty przychodów. Pomimo że formuły Excela są zawsze idealnie prawdziwe, ich wyniki mogą być błędne, ponieważ do systemu przedostały się błędne dane. W takim przypadku jedynym środkiem zaradczym jest sprawdzenie danych pod kątem dokładności. Ręczne porównanie dwóch komórek to nic trudnego, ale dostrzeżenie różnic między setkami i tysiącami ciągów tekstowych jest prawie niemożliwe. Z tego poradnika dowiesz się, jak zautomatyzować żmudne i podatne na błędy zadanie porównywania komórek oraz jakich formuł najlepiej użyć w każdym konkretnym przypadku. Jak porównać 2 komórki w Excelu Jak porównać wiele komórek Porównanie zakresu komórek z komórką przykładową Porównanie komórek według długości ciągu Porównanie ciągów według wystąpień określonego znaku Jak porównać dwie komórki w ExceluFormuła niewrażliwa na wielkość liter do porównania 2 komórek Formuła wrażliwa na wielkość liter do porównania ciągów w ExceluJak porównać wiele komórek w ExceluFormuła niewrażliwa na wielkość liter do porównywania więcej niż 2 komórekWrażliwa na wielkość liter formuła do porównywania tekstu w kilku komórkachPorównanie zakresu komórek z komórką przykładowąFormuła niewrażliwa na wielkość liter do porównywania komórek z przykładowym tekstemWrażliwa na wielkość liter formuła do porównywania ciągów znaków z przykładowym tekstemJak porównać dwie komórki według długości ciąguCompare two cells by occurrences of a specific characterMoże Cię również zainteresować Są dwa różne sposoby porównywania ciągów w Excelu, w zależności od tego, czy chcesz porównywać wielkość liter, czy też też nie uwzględniasz wielkości liter. Formuła niewrażliwa na wielkość liter do porównania 2 komórek Aby porównać dwie komórki w Excelu, ignorując wielkość liter, należy użyć prostej formuły, takiej jak ta: =A1=B1 Gdzie A1 i B1 są komórkami, które porównujesz. Wynikiem formuły są wartości logiczne TRUE i FALSE. Jeśli chcesz wypisać własne teksty dla dopasowań i różnic, umieść powyższe stwierdzenie w teście logicznym funkcji JEŻELI. Na przykład: =IF(A1=B1, "Equal", "Not equal") Jak widać na poniższym zrzucie ekranu, obie formuły równie dobrze porównują ciągi tekstowe, daty i liczby: Formuła wrażliwa na wielkość liter do porównania ciągów w Excelu W niektórych sytuacjach ważne może być nie tylko porównanie tekstu w dwóch komórkach, ale także porównanie wielkości liter. Porównywanie tekstu z uwzględnieniem wielkości liter można przeprowadzić za pomocą funkcji EXACT programu Excel: EXACT (tekst1, tekst2) Tekst1 i tekst2 to dwie porównywane komórki. Zakładając, że twoje ciągi znajdują się w komórkach A2 i B2, formuła wygląda następująco: =EXACT(A2, B2) Jako wynik otrzymasz TRUE dla ciągów tekstowych pasujących dokładnie z uwzględnieniem wielkości liter każdego znaku, FALSE w przeciwnym razie. Jeśli chcesz, aby funkcja EXACT dawała inne wyniki, umieść ją w formule JEŻELI i wpisz własny tekst dla argumentów wartość_jeżeli_true i wartość_jeżeli_false: =IF(EXACT(A2 ,B2), "Exactly equal", "Not equal") Następujący zrzut ekranu przedstawia wyniki porównania łańcuchów z uwzględnieniem wielkości liter w programie Excel: Jak porównać wiele komórek w Excelu Aby porównać więcej niż 2 komórki w wierszu, należy użyć formuł omówionych w powyższych przykładach w połączeniu z operatorem AND. Poniżej przedstawiono szczegółowe informacje. Formuła niewrażliwa na wielkość liter do porównywania więcej niż 2 komórek W zależności od sposobu wyświetlania wyników należy użyć jednej z następujących formuł: =AND(A2=B2, A2=C2) lub =IF(AND(A2=B2, A2=C2), "Equal", "Not equal") Formuła ORAZ zwraca wartość TRUE, jeśli wszystkie komórki zawierają tę samą wartość, a wartość FALSE, jeśli jakakolwiek wartość jest inna. Formuła JEŻELI wyprowadza etykiety, które w niej wpisujemy, w tym przykładzie „Równe” i „Nie równe”. Jak pokazano na poniższym zrzucie ekranu, formuła działa doskonale z dowolnymi typami danych – tekstem, datami i wartościami liczbowymi: Wrażliwa na wielkość liter formuła do porównywania tekstu w kilku komórkach Aby porównać ze sobą wiele ciągów znaków w celu sprawdzenia, czy dokładnie do siebie pasują, należy użyć następujących formuł: =AND(EXACT(A2,B2), EXACT(A2, C2)) Or =IF(AND(EXACT(A2,B2), EXACT(A2, C2)),"Exactly equal", "Not equal") Tak jak w poprzednim przykładzie, pierwsza formuła dostarcza wartości TRUE i FALSE, natomiast druga wyświetla własne teksty w poszukiwaniu dopasowań i różnic: Porównanie zakresu komórek z komórką przykładową Następujące przykłady pokazują, jak można sprawdzić, czy wszystkie komórki w danym zakresie zawierają taki sam tekst jak w komórce przykładowej. Formuła niewrażliwa na wielkość liter do porównywania komórek z przykładowym tekstem Jeśli wielkość liter nie ma znaczenia, możesz użyć następującej formuły do porównania komórek z próbką: ROWS(zakres)*COLUMNS(zakres)=COUNTIF(zakres, przykładowa komórka) W teście logicznym funkcji JEŻELI porównujesz dwie liczby: całkowitą liczbę komórek w podanym zakresie (liczba wierszy pomnożona przez liczbę kolumn) oraz liczbę komórek zawierających taką samą wartość jak w przykładowej komórce (zwróconą przez funkcję COUNTIF). Zakładając, że przykładowy tekst znajduje się w komórce C2, a porównywane ciągi znajdują się w zakresie A2:B6, formuła wygląda następująco: =ROWS(A2:B6)*COLUMNS(A2:B6)=COUNTIF(A2:B6,C2) Aby wyniki były bardziej przyjazne dla użytkownika, tj. zamiast TRUE i FALSE, użyć funkcji JEŻELI, tak jak w poprzednich przykładach: =IF(ROWS(A2:B6)*COLUMNS(A2:B6)=COUNTIF(A2:B6,C2),"All match", "Not all match") Jak widać na powyższym zrzucie ekranu, formuła doskonale radzi sobie z zakresem ciągów tekstowych, ale może być również użyta do porównywania liczb i dat. Wrażliwa na wielkość liter formuła do porównywania ciągów znaków z przykładowym tekstem Jeśli wielkość liter robi różnicę, można porównywać ciągi znaków z przykładowym tekstem za pomocą następujących formuł tablicowych. IF(ROWS(zakres)*COLUMNS(zakres)=SUM(–EXACT(sample_cell, zakres)), „text_if_match”, „text_if_not match”) Z zakresem źródłowym znajdującym się w A2:B6, a przykładowy tekst w C2, formuła przybiera następujący kształt: =IF(ROWS(A2:B6)*COLUMNS(A2:B6)=SUM(--EXACT(C2, A2:B6)), "All match", "Not all match") W przeciwieństwie do zwykłych formuł Excela, formuły tablicowe uzupełnia się, naciskając kombinację klawiszy Ctrl + Shift + Enter. Jeśli zostanie wprowadzona poprawnie, Excel zamyka formułę tablicową w nawiasach klamrowych {curly braces}, jak pokazano na zrzucie ekranu: Jak porównać dwie komórki według długości ciągu Czasami możesz chcieć sprawdzić, czy ciągi tekstowe w każdym wierszu zawierają równą liczbę znaków. Formuła do tego zadania jest bardzo prosta. Najpierw za pomocą funkcji LEN otrzymujemy długość łańcucha w dwóch komórkach, a następnie porównujemy te liczby. Przy założeniu, że porównywane ciągi znajdują się w komórkach A2 i B2, użyj jednej z poniższych formuł: =LEN(A2)=LEN(B2) Or =IF(LEN(A2)=LEN(B2), "Equal", "Not equal") Jak już wiesz, pierwsza formuła zwraca wartości logiczne TRUE lub FALSE, natomiast druga formuła wyprowadza własne wyniki: Jak pokazano na powyższym zrzucie ekranu, formuły działają zarówno dla ciągów tekstowych, jak i liczb. Wskazówka. Jeśli dwa pozornie równe ciągi zwracają różne długości, najprawdopodobniej problem tkwi w wiodących lub powracających spacjach w jednej lub obu komórkach. W takim przypadku należy usunąć dodatkowe spacje za pomocą funkcji TRIM. Szczegółowe wyjaśnienie i przykłady formuł można znaleźć tutaj: How to trim spaces in Excel. Compare two cells by occurrences of a specific character To już ostatni przykład w naszym samouczku Excel Compare Strings, a pokazuje on rozwiązanie dość specyficznego zadania. Załóżmy, że masz 2 kolumny ciągów tekstowych, które zawierają ważny dla Ciebie znak. Twoim celem jest sprawdzenie, czy dwie komórki w każdym wierszu zawierają taką samą liczbę wystąpień danego znaku. Aby wszystko było bardziej zrozumiałe, rozważ następujący przykład. Załóżmy, że masz dwie listy zamówień wysłanych (kolumna B) i otrzymanych (kolumna C). Każdy wiersz zawiera zamówienia dla konkretnego elementu, którego unikalny identyfikator jest zawarty we wszystkich identyfikatorach zamówień i jest wymieniony w tym samym wierszu w kolumnie A (proszę zobaczyć zrzut ekranu poniżej). Chcesz się upewnić, że każdy wiersz zawiera równą liczbę wysłanych i otrzymanych pozycji o tym konkretnym identyfikatorze. Aby rozwiązać ten problem, napisz formułę z następującą logiką. Po pierwsze, zastąp unikalny identyfikator niczym za pomocą funkcji SUBSTITUTE: SUBSTITUTE(A1, character_to_count,"") Następnie oblicz, ile razy unikalny identyfikator pojawia się w każdej komórce. W tym celu należy uzyskać długość łańcucha bez unikalnego identyfikatora i odjąć ją od całkowitej długości łańcucha. Tę część należy zapisać dla komórki 1 i komórki 2 osobno, na przykład: LEN(cell 1) - LEN(SUBSTITUTE(cell 1, character_to_count, ""))iLEN(cell 2) - LEN(SUBSTITUTE(cell 2, character_to_count, "")) Na koniec porównujemy te 2 liczby, umieszczając znak równości (=) między powyższymi częściami. LEN(komórka 1) – LEN(SUBSTITUTE(komórka 1, character_to_count, „”))=LEN(komórka 2) – LEN(SUBSTITUTE(komórka 2, character_to_count, „”)) W naszym przykładzie unikalny identyfikator znajduje się w komórce A2, a ciągi znaków do porównania w komórkach B2 i C2. Zatem pełna formuła wygląda następująco: =LEN(B2)-LEN(SUBSTITUTE(B2,$A2,""))=LEN(C2)-LEN(SUBSTITUTE(C2,$A2,"")) Formuła zwraca TRUE, jeśli komórki B2 i C2 zawierają taką samą liczbę wystąpień znaku w A2, FALSE w przeciwnym razie. Aby wyniki były bardziej znaczące dla Twoich użytkowników, możesz osadzić formułę w funkcji JEŻELI: =IF(LEN(B2)-LEN(SUBSTITUTE(B2, $A2,""))=LEN(C2)-LEN(SUBSTITUTE(C2, $A2,"")), "Equal", "Not equal") Jak widać na powyższym zrzucie ekranu, formuła działa doskonale pomimo kilku dodatkowych komplikacji: Znak do policzenia (unikalny identyfikator) może pojawić się w dowolnym miejscu ciągu tekstowego. Ciągi zawierają zmienną liczbę znaków i różne separatory, takie jak średnik, przecinek czy spacja. Tak właśnie porównuje się ciągi w Excelu. Aby przyjrzeć się bliżej formułom omawianym w tym tutorialu, zapraszam do pobrania arkusza Excel Compare Strings Worksheet. Dziękuję za przeczytanie i mam nadzieję, że zobaczymy się na naszym blogu w przyszłym tygodniu. Może Cię również zainteresować Porównanie dwóch kolumn w Excelu w celu uzyskania dopasowań i różnic Jak porównać dwa arkusze Excela w celu uzyskania różnic Jak używać operatora logicznego do porównywania liczb 4 sposoby na zrobienie vlookup z uwzględnieniem wielkości liter w Excelu .

W przeciwnym razie należy wprowadzić formułę jako starszą formułę tablicową, zaznaczając komórkę wyjściową, wprowadzając formułę w komórce wyjściowej, a następnie naciskając klawisze CTRL+SHIFT+ENTER, aby ją potwierdzić. Program Excel wstawi na początku i końcu formuły nawiasy klamrowe.

^{Artykuł opublikowany: 2021-01-25 | W kategorii: Funkcje i formuły w Excelu W arkuszu kalkulacyjnym Excel funkcja JEŻELI pełni niezwykle istotną rolę. Pozwala na wykonywanie obliczeń lub operacji pod kątem określonego kryterium (warunku). Użytkownik nie używa przecież Excela jedynie do autosumowania czy też obliczeń wykonywanych wprost (np. za pomocą arytmetyki). Funkcja warunkowa JEŻELI jest dość prosta w obsłudze i przy podstawowych analizach nie powinna sprawiać większych problemów. Prawdziwą siłę pokazuje jednak wówczas, gdy łączymy ją w dłuższej formule z innymi funkcjami. Reklama Działanie funkcji JEŻELI Za jej pomocą możesz tworzyć formuły warunkowe wykonujące określone obliczenia zależnie od wyników wstępnych analiz. Funkcji JEŻELI należy podać trzy argumenty: najpierw test logiczny, czyli wyrażenie do sprawdzenia, które można określić jako PRAWDA lub FAŁSZ. Drugim argumentem funkcji jest działanie, jakie funkcja wykona w przypadku zaistnienia w wyniku testu logicznego zdarzenia PRAWDA. Jeśli test logiczny daje wynik FAŁSZ, wykonywane są zadania określone w trzecim argumencie funkcji. =JEŻELI(WARUNEK ; WARTOŚĆ DLA WYNIKU PRAWDA ; WARTOŚĆ DLA WYNIKU FAŁSZ) Jak wprowadza się pierwszy argument funkcji JEŻELI (warunek)? W pierwszym argumencie mogą być umieszczone funkcje, adresy komórek lub wartości porównywane za pomocą operatorów: - większy (>); - mniejszy (); - większy lub równy (>=); - mniejszy lub równy (<=) A zatem, gdy w pierwszym argumencie funkcji JEŻELI wpiszemy: B2<0 sprawdzimy, czy w komórce B2 znajduje się wartość ujemna B2=”” sprawdzimy, czy komórka B2 jest pusta B2=”Rower” sprawdzimy, czy w komórce B2 znajduje się słowo Rower itd. PODSTAWOWY przykład zastosowania funkcji JEŻELI W kolumnie A arkusza kalkulacyjnego Excel wprowadziliśmy kilka liczb i określiliśmy pewne założenie: jeżeli wartość w komórce jest mniejsza od 0 (<0), wtedy w komórce obok zostanie wyświetlony komunikat ujemna. Jeśli wartość będzie większa od 0, wtedy w komórce ma się pojawić słowo dodatnia. Aby taki efekt uzyskać, zastosuj formułę: =JEŻELI(A2<0;"ujemna";"dodatnia") ZAAWANSOWANY przykład zastosowania funkcji JEŻELI Przyjmijmy, że na podstawie działalności handlowców zestawionej w arkuszu kalkulacyjnym Excel chcesz sprawdzić, któremu z nich należy się premia. Odpowiedni komunikat powinien zostać wyświetlony w komórkach kolumny G. W zakresie H2:I3 wpisaliśmy natomiast warunki, według których będzie naliczana premia. Teraz nie pozostaje Ci nic innego, jak wstawić odpowiednią formułę. W tym celu: 1. Kolumnie G nadaj nagłówek Wyróżnienie. 2. Zaznacz komórkę G2 i wpisz formułę: =JEŻELI((B2=$H$2)+(B2=$H$3);$I$2;"nie przyznano") 3. Skopiuj ją do pozostałych komórek kolumny, klikając dwukrotnie prawy dolny róg komórki G2. 4. Otrzymanym wartościom nadaj format walutowy. Wyjaśnienie formuły - W pierwszym argumencie funkcji [(B2=$H$2)+(B2=$H$3)] sprawdzamy, czy spełniony został założony warunek, czyli czy wartość z komórki B2 jest wartością tekstową Wrocław lub Łódź. - Drugi argument [$I$2] określa komórkę z wartością, która zostanie zwrócona, jeśli pracownik jest zatrudniony we Wrocławiu lub Łodzi. - Trzeci argument zawiera wpis, który pojawi się przy osobach, które pracują w innych miastach. Zobacz także: Excel dla średniozaawansowanych (szkolenie 2-dniowe)} lX8snp. 484 230 192 251 81 169 406 313 373

kilka funkcji jeżeli w jednej komórce